2020’den aldığımız dersler, yeni yıla dair umutlar, heyecanlar ve hevesler herkesin dilindeyken, bunları duymaktan en az benim kadar bıktınız eminim. Ama insan olmak biraz da böyle bir şey işte galiba, hep ümit etmek, plan yapmak ve yaşadığı anın biraz bile farkında olmamak.
Bununla ilgili yeni nesil felsefeler var mindfullness falan gibi. Ama ben bu yazımda bunlardan bahsetmeyeceğim merak etmeyin. Bu yazı biraz 2020’de neler yaşadım ve neler hissettim tadında olacak. Ama virüsten falan bahsetmeyeceğim.Belki birkaç kitap, podcast, youtube kanalı, kitap vs. öneririm. Senin yaşadıkların ve hissettiklerin beni pek ilgilendirmiyor diyebilirsin, çok haklısın. O zaman seni diğer blog yazılarıma alalım 🙂
Öğrencilik Ömür Boyu
Uncertainty is hope disguised as dread.
The best antidote anxiety is not calm.
It is not distraction.
It is action!
Adam GRANT
Yazar Adam Grant’in güzel bir tweet’ini paylaşarak başlıyorum. Türkçesi ise şöyle: “Belirsizlik korku olarak gizlenmiş umuttur. Kaygıya karşı en iyi panzehir sakin kalmak değildir. Dikkati başka tarafa vermek de değildir. Harekete geçmektir.” 2020’nin bana öğrettiği en önemli şeylerden biri beklemeden harekete geçmek. Kervanı yolda düzmek bir başka deyişle. Çok mantığa uymuyor gibi görünüyor baştan, ama gerçekten de hayatın da bir yolculuk olduğunu düşününce, yolda öğrendiklerimiz, planladıklarımızın yanında koca bir dağ.
Bu bakış açısını bana kazandıran ve gerçekten de hayatımda büyük değişiklikler yapmama vesile olan İnanç Ayar hocama buradan da bir teşekkür etmek isterim. “Bir Yaşam Felsefesi Olarak Girişimcilik” podcastini ise şiddetle tavsiye ederim. Adam Grant’le de kendisi sayesinde tanıştım zaten 🙂
Bir diğer önemli konu ise içsel odaklı olmakla ilgili öğrendiklerim. Ama bunu uzun uzun başka bir yazıda anlatmak istiyorum. Gençlere tavsiyeler başlıklı öğütler dizisi olacak yoksa yeni yıl yazısı 😀
Hayal Ettiğimin Ötesine Doğru
Sanki akışa bıraktığında, ulaşmaya çalıştığın noktaya odaklandığın zamanlardan daha çok yardım ediyor hayat sana. Farkettirmeden aklına hayaline gelmeyecek büyüklükte adımlar attırıyor. Bir sosyal medya klişesinde gördüğüm, “hayatın sen bakarken soyunamıyorum demesi” gibi sanki. Sen bakarken ve büyük bir hevesle beklerken gerçekleşmiyor mucizeler. Bu da yine insan olmanın lanetlerinden belki de. Sabretmek, beklemek ve yapman gerekeni sanki hiç düşmemişsin ve başarısız olmamışsın gibi azimle yapmaya devam etmek. Ve sürekli öğrenmek, öğrenmeye devam etmek ve bunları öğrenmekle kalmayıp uygulamak, hayata geçirmek.
Benim attığım bu büyük adımlar neler mi? Önce eski makinemi, çok daha pahalı bir makineyle değiştirerek bu işten profesyonel para kazanmaya karar vermekle başlayan, sonra evin bir odasını stüdyoya çevirmek ve sonuncu ve en yeni olan stüdyo tutmakla devam eden adımlar silsilesi. Hala şaşkınım, ama mutluyum.Bazen ciddi ciddi düşününce “ne yapıyorum ben ya?!” sorusunun peydah olmasıyla gelen ufak panik atakları, ama hemen ardından 3 günlük ölümlü dünya, pişman olmaktansa yap gitsin boşvermişliği :)) Bakalım “Hello 2022” yazısında nasıl adımlar eklenmiş olacak bu çılgın silsileye; heyecanla, hevesle ama dediğim gibi çok da şa’apmadan bekliyorum 🙂
Sorumluluklar Deyince
Dertsiz başa dert almayayım insanı olup da dertsiz başına dert açmadan duramayanlar kulübünün eş başkanı olabilirim. Ama bu sene başıma açtığım en tatlı derdin fotoğrafını yukarıda paylaştım. Kedi köpek sahibi olmadan bilinebilecek bir his değil bu gerçekten. Bunu çocuk sahibi olmak için de söylüyorlar ama henüz o derdi açmaya pek hazır değilim hala başıma 🙂
İyi Dilekler ve Kapanış
Gelelim mutlu yıllar dileklerine;
Bu ve bundan sonraki tüm günler, haftalar ve yıllar, istediklerimizi gerçekleştirebilecek maddi, manevi refaha ve sağlığa sahip olma ve elde tutma şansı versin hepimize.
Ama her şeyin her zaman iyi olduğu bir hayatın mümkün olmadığının ayakları yere basan realistliğiyle, içinde bulunduğumuz her durumdan kendimizi daha iyi tanımak, sınırlarımızı, insan olmanın aldıklarını, verdiklerini ve en önemlisi hayatı anlamak için fırsatlar çıkarmamıza, bu yeni başlangıç hissinin vesile olması dileğimle.
Sevgiler…
Tuğçe
